Vertrouwen houden
Geduldig blijven. Dat hebben we afgelopen weken vaak gehoord. Maar hoe houd je vertrouwen als je het moeilijk hebt? Of dit nu door Corona komt of dat dit hier los van staat. Door de beperkende maatregelen kan er veel niet. Dit heeft kleine en grote gevolgen voor je leven op dit moment. Ook ik merk dat ik uit balans raak. Toch ben ik niet bang voor ‘dit uit balans’ raken, omdat ik ondertussen al vaker heb ervaren, dat dit me juist weer verder brengt op mijn journey.
Vallen en weer opstaan
Ja, ja. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor ik je zeggen. Daarom neem ik je even mee in mijn proces van uitglijden, vallen en opstaan. Wat mij betreft hoort daar een belangrijk element tussen. Namelijk: het durven blijven liggen als je gevallen bent. Dit heb ik altijd vreselijk moeilijk gevonden. Want tja… je ‘moet’ immers door! Je ‘baas’ wacht, je kinderen stellen vragen, er moet gegeten worden, de hele wereld holt verder. Toch. Je zou het eens kunnen proberen.
Acceptatie
Ik zou je willen uitnodigen, dat als je het gevoel hebt, dat je laatste stoelpoot onder je is weggezaagd (je kon nog net balanceren op die ene poot) waardoor je flink onderuit gaat… je dus blijft liggen. Accepteer hoe je je werkelijk voelt. Dit is moeilijk en vraagt daarom om oefening. Want oefening baart kunst.
Effect voor langer termijn
Nu lijkt een oefening van een uur misschien lang, maar het effect kan wel een hele dag of zelfs een aantal dagen/week/maand duren! Dat is belangrijk om je te realiseren. Ik zou persoonlijk kiezen voor 1,5 uur. Maar een uur is ook al super (zeker voor een eerste keer).
Helen
De volgende oefening is een manier om acceptatie te trainen. Acceptatie is moeilijk, maar dan sla je wel het pad op richting helen. Je ‘heel’ voelen, ook met de voor jouw moeilijke emoties. Lees alle stappen door voordat je begint. Ik gun je deze ervaring. Niet als cadeautje voor jezelf. Maar als noodzakelijk onderhoud.
Journey – jouw reis naar binnen
De oefening gaat als volgt:
- Creeër 1 uur voor jezelf in een ruimte waar je niet gestoord wordt door je huisgenoten. Maak desnoods afspraken met je huisgenoten dat ze het komende uur niet mogen storen. Kijk of de deur op slot kan. Het is belangrijk dat je je veilig voelt.
- Je telefoon leg je in een andere ruimte. Ook je To do lijstje heb je elders liggen. Mocht het erg malen in je hoofd; maak dan voordat je begint met deze oefening eerst een lijstje zodat alles uit je hoofd is geschreven. Dat maakt het makkelijker om deze oefening te kunnen uitvoeren.
- Maak de ruimte voor jezelf prettig: steek een kaars aan, verwarming aan en ruim 1 hoekje ‘leeg’ of ‘vrij’ wat even jouw eigen space wordt.
- Zorg voor een yoga mat met prettige dikke handdoek erop. Ik zweer zelf bij een yoga mat en een dikke schaapsvacht. Dat voelt heerlijk aan. Trek warme kleding aan zorg voor een (wollen) deken over je heen.
- Muziek is even niet nodig. Tenzij je herrie van buitenaf wilt dempen. Maar eigenlijk gaat het juist om niet afgeleid te worden door opsmuk.
- Ga zitten of liggen. Sla een deken om je heen. Voel hoe de deken je troost geeft.
- Observeer nu wat er gezien wilt worden. Ik bedoel. Als je onderuit bent gegaan, dan kan het bijna niet anders, dat er verschillende emoties in je lijf vechten of vragen om aandacht. Observeer waar je spanning of onrust voelt. Ga je hele complete lichaam na. Van je tenen tot je kruin. Je hoeft niks te verklaren, niks te veranderen. Nodig vooral je lichaam uit om ‘te praten’ met je.
- In plaats van deze emoties te gaan verklaren, ombuigen of te relativeren, ga je er ‘gewoon’ mee ZIJN. Dus je maakt het niet groter of kleiner. Laat de emoties maar komen. Misschien zitten er meerder emoties door elkaar.
- Het doel is niet in om in je emotie te verdwalen, maar haar met bewustzijn in het lichaam op te sporen.
- Neem hier de tijd voor.
- Als je een poosje bewust naar je lichaam hebt geluisterd. En emoties die ‘eruit’ moesten, zich hebben kunnen laten zien, komt er als vanzelf meestal wat rust.
- Besluit dan welk gebied van je lichaam jij je volle aandacht wilt geven. Kijk of je deze spanning kan koppelen aan een emotie of wat deze spanning je wilt vertellen. B.v. opeengeklemde kaken, die zeggen: ‘ik zou het uit willen schreeuwen, maar ik ben gewend om alles op te kroppen’ -> onderdrukte boosheid.
- Onderzoek welk ‘stemmetje’ deze emotie nog meer weg drukt.
- Bedenk nu, vanuit rust en kalmte. Of je bovenstaand stemmetje kan vervangen door een milde blik. Met andere woorden: welke gedachte je deze emotie met mildheid kan ‘behandelen’. Let wel: op zo’n manier dat je de aanwezige emotie wel respecteert (hij zit er immers toch). B.v. ‘het is okay om boos te zijn. Het betekent dat ik om iemand geef.’ Of als je je boosheid niet zo goed kan plaatsen, kijk er eens nieuwsgierig naar en vraag je vriendelijk af waar dit vandaan komt. Oud zeer? Nieuw zeer? Of als je het niet weet: “Het is okay om het even niet te weten.”
- Weet je niet wat voor aardigs je tegen jezelf kan zeggen? Doe dan net alsof je tegen een goede vriend praat. Wat zou je hem of haar adviseren met zulke emoties?
- Dit kost veel energie. Voel je je nu heel moe? Geef daar even aan toe. Zet desnoods een wekkertje op 10 minuten om even te slapen.
- Tot slot. Voel waar je nu behoefte aan hebt en voer dit uit. Een kop thee, een frisse wandeling, wat yoga oefeningen doen, etc. om weer in beweging te komen. Voer het een beetje ‘vertraagd’ uit om de overgang naar het dagelijks leven te kunnen maken.
Voordelen van deze oefening:
- Je stopt emoties niet weg (het zit er immers toch), maar laat ze juist stromen; op die manier gaat het ook niet of minder ‘vast zitten’ in je lichaam.
- Juist door het toe te laten en ermee te zijn, kan er iets gaan helen.
- Er niet tegen vechten, maar ermee zijn, zorgt voor meer ontspanning en rust.
- Doordat het gaat stromen, gaat ook je creativiteit stromen: misschien kun je verbinding maken met je ervaring door erover te schrijven/ muziek erbij zoeken/ /tekenen/iets wat je graag doet.
- Je komt tot nieuwe inzichten.
Delen is helen
Hoe heb je de oefening ervaren? Mocht je iets willen en durven delen, dat vind ik super tof om terug te lezen.
Warme groet,
Tineke
0 reacties