Tineke klaassen
over mij…
Tineke Klaassen
Rots en Water weerbaarheidstrainer
Rots en Water specialisme voor meisjes en vrouwen
Rots en Water specialisme voor het werken met psychosociaal trauma
SPH gediplomeerd
Ervaringsdeskundige op het gebied van verlies en rouw
18 jaar werkervaring in de zorg
12 jaar judoles gegeven
1e dan Aikido (zwarte band)
1e kyu Judo (bruine band)
In bezit van EHBO diploma
In bezit van VOG verklaring
Aangesloten bij de meedoen-regeling (voor lage inkomens)
Hallo jongere,
In je tienertijd gebeurt er heel veel met je. Er verandert veel in je lichaam, maar ook in je denken gebeurt er het een en ander. Je ontwikkelt je eigen ik. Je gaat steeds meer je eigen weg!
Ik zou het heel leuk vinden om jou zinvolle levensbagage mee te geven, die je mee kunt nemen (of juist los kan laten) zodat jij je reis goed bepakt of misschien wat lichter …verder kan maken.
Ik heb jaren werkervaring met jongeren. Jongeren van laag en hoog niveau en alles er tussenin. Jongeren met weinig en veel problemen. Ik kijk dus niet meer zo raar op van iets. Daarnaast ben ik een moeder en bonusmoeder van kinderen in de leeftijd: 12, 14, 16 en 18 jaar. Ik heb de zwarte band Aikido en bruine band judo en ben gediplomeerd Rots en Water docent.
Durf jij op zoek te gaan naar jezelf en wil je weerbaarder worden? Dan kan ik je zeker helpen.
Jezelf ontwikkelen, nieuwe dingen leren, groeien… stap voor stap… soms hoef je het echt niet allemaal alleen te doen.
Je bent super welkom!
Tineke
Hallo volwassene,
Als kind had ik de droom om judo-lerares te worden. Ik vond judo zó leuk! Ik kon er mijn energie helemaal in kwijt. Met judo heb je steeds contact met de ander. Je traint samen. In mijn opleiding en werk in de zorg vond ik dit ook fantastisch. Samen werken in een team en het beste in elkaar naar boven halen. Verbinden, verbinding. Hier liggen mijn kwaliteiten. Bevlogen. Soms te bevlogen. Met zoveel passie ergens in gaan dat dit bijna ten kosten ging van mijn eigen energie. Dus dan vallen. En weer opstaan. Dit komt ook allemaal weer terug in het aikido. Het contact met de ander. De afstand. De ‘ma-ai’ zoals de Japanners zeggen. Hoe dichtbij mag of laat ik iemand komen? Wanneer ben ik te vroeg… of te laat?
Ik bleef zoeken en voor mij viel echt alles op z’n plek bij de Rots en Water training. Al mijn werkervaring in de zorg, mijn getrainde budo vaardigheden en mijn levenservaring. Het klopt precies. Het zet mij helemaal in mijn kracht. Voor het eerst was ik sneller terug in balans. Was ik minder uit het veld geslagen door mijn omgeving of mensen om mij heen of mijn eigen negatieve gedachten. Voor het eerst vielen de laatste kwartjes. Ik durf steeds meer te varen op mijn intuïtie. Ja, soms val ik nog. Dat is niet erg, dat hoort bij het leven; het uit balans zijn is niet erg, ik weet dat ik de veerkracht heb om weer terug te bouncen. Hiermee worstelen en ontdekken en kijken wat voor jou werkt, dat wil ik graag samen met je doen! Daar hebben we elkaar voor nodig, om dit te trainen.
Je bent welkom!
Tineke
*My life Quotes*
Howard Thurman:
“We hebben allemaal iets in ons wat wacht op en luistert naar het authentieke in onszelf. Dit is onze enige betrouwbare gids in het leven. Zolang je de stem van je authentiek zelf niet hoort, ben je als een marionet; een ander trekt aan de touwtjes en jij beweegt.”
tja… deze quote helpt me om bij mezelf te blijven. Zelf heb ik sinds de Rots en Water scholing die ik heb gedaan genoeg handvatten om geen marionet meer te zijn en te stoppen met anderen te pleasen om maar aardig gevonden te worden. Wat een fijner gevoel is dat! Het blijft oefenen. Het is niet makkelijk. Zeker in deze tijden van social media met de perfecte appeltaarten op Facebook en leukste festivals waar je toch echt geweest moet zijn.
Arianna Huffington:
“Life is a dance between making it happen and letting it happen”
Steeds meer durf ik te varen op mijn intuïtie. Daarmee kom ik in de meest bijzondere situaties terecht en tref ik hele toffe mensen aan. Heel erg gaaf. Maar met alleen maar intuïtie kom ik er ook niet. Het leven wat ik leef vraagt ook om daadkracht. Als ik te lang wacht op het ‘goede moment dat zal gaan komen’, kom ik er niet. Dus dat allebei… én durven varen op je intuïtie én in actie komen… dat stop ik in de Ju-Ki training!
Japanse levenslessen
Ju-Ki laat zich o.a. inspireren door de Japanse Levenslessen. Waaronder Kintsugi.
Ik houd van kopjes met een barstje er in, van het ‘niet perfecte’. Zo ook van mensen met levenservaring, of die ‘iets’ hebben. Ik krijg dan ook vaak te horen dat mensen zich op hun gemak voelen bij mij. Ze hoeven zich niet beter voor te doen, of de ‘barstjes’ weg te werken. Ik houd van lachrimpels, of prachtige buiken die een kind gedragen hebben…
Kintsugi is een oude techniek, die volgens de overlevering werd ontwikkeld in de 15de eeuw, toen een Japanse shogun een kostbare theekom naar China stuurde voor reparatie en hem terugkreeg met een paar lelijke ijzeren krammen erin. Dat kon mooier, vonden Japanse pottenbakkers. Hoe? Ze benadrukten de barsten door de kom te repareren met het kostbaarste dat voorhanden was: goud.
Kintsukuroi (gouden reparatie) is niet alleen een techniek om borden te lijmen, het is ook een manier van kijken. Want als een bord of kopje waar je van houdt kapot valt, en je lijmt het, waarom zou je die beschadiging dan eigenlijk willen verbergen? Ze horen bij de geschiedenis van een voorwerp en maken het daardoor eigenlijk juist waardevoller.
Mijn eigen barstjes
Lang heb ik me geschaamd voor mijn eigen ‘barstjes’ omdat ik ‘een gescheiden vrouw ben’. Precies dat waarvan ik zweerde het nooit te zullen worden. Wat een schande was dat toen in mijn ogen. Nu put ik veel inspiratie uit de pijn die ik had en hoe ik er anders mee om kan gaan. Nu ben ik trots dat ik samen met mijn ex-partner zo’n mooi nieuw pad in ben geslagen, samen. Dat we samen verder zijn gekomen, dan als we stil waren blijven staan (uit angst). Geleerd om niet zo hard te oordelen over een ander… en over mezelf. En dat ik helemaal niet ‘gescheiden’ ben maar juist nauw verbonden met mijn ex-partner om er voor de kinderen volwaardig te kunnen zijn. En wat dan nog? Dat deze barstjes er bij horen, bij mij horen.
Ze zijn niet altijd even mooi of facebook waardig. Maar ze zijn er. En door dit stukje, bij stukje te accepteren, en er juist naar te kijken, wordt het dragelijker en het leven voor mij iets lichter.
William Shedd:
“Een schip in de haven is veilig- maar dat is niet waar schepen voor bedoeld zijn.”
Als je uit je comfort zone gaat… dan is dit zó ontzettend spannend. Het kan oude of bestaande angsten oproepen. En wat doe je dan? In de haven blijven liggen? Of ga je de zeilen hijsen en het avontuur aan? Dit laatste heb ik met knikkende knieën gedaan met als doel: het halen van mijn zwarte band aikido. Dit was doodeng. Wat als het niet zou lukken? Wat als ik het examen niet zou halen? Deze hele weg ernaartoe was één grote confrontatie met mezelf. En ik dacht… wat ga ik hier mee doen? Ga ik een toneelstukje spelen en ‘doen alsof’ ik heel cool dit examen ga doen? Of ga ik mijn angsten aan? Voor dit laatste heb ik gekozen en hulp gezocht. En het was werkelijk een hele weg.
Deze weg ernaartoe heeft me zóveel gebracht dat het uiteindelijke ‘zwarte bandje’ maar een bijproduct bleek… echt. Wat ik allemaal hiervan geleerd heb…stop ik in de Ju-Ki training. Dus kom (er)varen!
Bansky:
“If you get tired, learn to rest and not to quit.”
Als je in een diep dal zit, kan het erg donker zijn en de weg omhoog moeilijk. Zeker als het niet je eerste dal is. Ondertussen heb ik ervaren, dat altijd maar dóór gaan… niet de oplossing is. Ik heb veel gehad in het verdiepen van ‘hoe dan te rusten’. Dat werkt voor iedereen anders. Ik heb uitgezocht wat voor mij werkt. Belangrijk om hier bij stil te staan en daarom is hier aandacht voor in de Ju-Ki training. Je wordt niet sterker door altijd maar dóór te gaan, maar juist door naar je gevoel te luisteren en eerlijk te kijken wat je nodig hebt.
“Life isn’t about waiting for the storm to pass, it’s about learning to dance in the rain.”
Wie genoeg shit mee heeft gemaakt, weet hoe makkelijk dit is om te zeggen maar hoe moeilijk het kan zijn om dit echt te leren. Ik heb door de rots en water scholing ervaren hoe ik er anders mee om kan gaan. Niet dat het dan minder pijn doet maar ik ervaar nu meer veerkracht en kan beter tegen een stootje. En als het een flinke stoot is… weet ik dat ik de kracht heb om er mee om te gaan. Ik kan dit leven weer aan. Het komt altijd goed.
Wat aikido voor mij betekent
Aikido
Dit filmpje is een samenvatting van mijn zwarte band examen.
Hoe aikido voor mij begon…
Mijn allereerste ervaring met aikido was mijn deelname aan een aikido les van Jenny Tervakari (4e dan) uit Finland.
Deze ervaring was voor mij, als geboren judoka, een fantastische aanvulling op mijn kijk op budo. Wat mij het meest fascineerde was de effectiviteit die Jenny liet zien met minimale krachtinspanning, vloeiende bewegingen en volledige zelfbeheersing. Tegelijkertijd behield ze haar rust en bleef ze toch zeer krachtig.
Ook de langste reis begint met de eerste stap
Veel later in mijn leven, werd ik weer getriggerd door de verhalen van Chris Bradford uit de serie van de Young Samurai (dikke leestip). Bradford liet mij inzien dat iedereen opnieuw kan beginnen, als je maar veel gaat trainen en volhoudt. Toen heb ik de eerste stap gezet op de mat bij Marcel Mutsaarts (5e dan) en Ferry Joosten (4e dan) bij Sakura in Nijmegen.
Elke week kwam ik trouw trainen. Stap voor stap, letterlijk en figuurlijk met vallen en opstaan, begon ik gestaag te groeien in het aikido.
Focus
Wat ik zo fijn aan het beoefenen van aikido vind, is het compleet gefocust trainen. Er is geen ruimte om na te denken of te piekeren over iets anders, want dan krijg ik misschien een houten mes in mijn gezicht. Heerlijk om tijdens die flow alles even te vergeten. Dat vond ik vroeger ook zo fijn aan judo. Zodra ik ergens de dojo binnen kom en de mat op stap, is de focus bij de uitleg en de oefening. Het liefst train ik elke techniek alsof ik het voor het eerst doe. Wat doet uke? Heb ik hem uit balans? Sta ik zelf nog stevig? Hoe blijf ik rustig en krachtig staan in de chaos van de beweging? Deze elementen passen naadloos in de weerbaarheidstraining van Ju-Ki.
(Veer)kracht
Tijdens mijn aikido evolutie van witte band naar zwarte band ben ik vooral mentaal gegroeid. Aikido is moeilijk en ingewikkeld. Als ik nu in het leven iets tegen kom dat moeilijk is (en geloof me, het leven stelt mij dikwijls op de proef), dan weet ik: ‘Ik kan dit aan’. Stap voor stap. Focus. De rust en kracht vinden in mezelf. Dit blijf ik met plezier trainen. Daar heb ik anderen voor nodig. Dat proces gaat telkens weer met vallen en opstaan. Dat is niet erg. Zoals Chris Bradford schrijft: “Seven times down eight times up like the Daruma doll”.
De trainingen worden gegeven in
Trainingscentrum Michi
Staddijk 41, Nijmegen
tineke@ju-ki.nl
06-45624488
youtube
KvK nr: 75573911
IBAN: NL85 SNSB 0785 7201 62
KvK nr: 75573911
IBAN: NL85 SNSB 0785 7201 62